काठमाडौं । नेपालभित्र र बाहिर बसोबास गर्ने नेपाली नव-सम्भ्रान्तहरूको बानी र व्यवहार विचित्रको छ । उनीहरू सार्वजनिक यातायातलाई घृणा गर्छन् । र, सदैव ठूलो गाडी किन्ने सपना देख्छन् । हाम्रो सार्वजनिक यातायात खराब छ भनेर सामाजिक सञ्जालमार्फत् गुनासो गर्न पनि पछि पर्दैनन् । तिनै व्यक्तिहरु अरु सर्वसाधारण मानिसहरूले सार्वजनिक यातायात प्रयोग गरून्

पौडेल यस्ता पात्र हुन् जसले पदको लागि आफ्नो मर्यादा भुलेका छन् । पहिला सभामुख, त्यसपछि उपप्रधानमन्त्री अनि त्यो भन्दा पनि तल झरेर मन्त्री बन्ने सामर्थ्य भएका ब्यक्ति हुन् । किनकि, जहाँ स्वार्थ मिल्छ त्यहीँ अटाउने ब्यक्ति हुन् । ✍ दीपकराज जोशी राष्ट्रपतिले आफ्नो उपचार खर्च आफैंले ब्यहोर्ने भनी राष्ट्रपति सचिवालयले वक्तव्य दिइ

हुन त सामाजिक सञ्जालको चरम उपयोग या भनौं दुरूपयोग भइरहेको वर्तमान समयमा कुनै पनि कुरालाई लिएर बजार तात्नु नयाँ विषय होइन । र, पनि कतिपय कुरा कुन समयमा बोल्ने र कुन विषयलाई लिएर बहस गर्ने भन्ने सम्बन्धमा सामान्य चेतना हरकोहीमा हुनुपर्छ । त्यसमा पनि राष्ट्रिय राजनीतिमा हुने हरकोही यो मामलामा चेतनशील

दीपक राज जोशी हुन त नेपाली राजनीतिमा हुने जो-कोहीको रहनसहन राजनीतिमा संलग्न हुनपूर्व र पश्चात् आकास-जमिनको फरक छ । जसबाट अछुतो रहने कुरा कुनै पनि नेपाली नेताका लागि असम्भवप्रायः जस्तो लाग्छ होला । त्यसको हावाबाट नेपाली काङ्ग्रेसका नेता तथा पूर्वप्रधानमन्त्री शेरबहादुर देउवा पनि अछुतो रहन सक्नुभएन । पहिलोपटक गृहमन्त्री हुँदा पुल्चोक

दीपक राज जोशी म बि सं २०४० सालमा नेविसंघको जिल्ला सदस्य हुँदै थुप्रै विद्यार्थीलाई नेविसंघ बनाउँदा पटक पटक पक्राउ परेको ब्यक्ति हुँ। कलेजमा नेविसंघलाई जिताउन दिलो ज्यान नदिएको पनि होइन। बि सं२०४६ सालको जन आन्दोलनमा भाग लिएर प्रजातन्त्र ल्याउनुमा मेरो पनि योगदान छ। ल भन्नुस् नेपाली कांग्रेसको राजनीति गर्नलाई के के

दीपक  राज  जोशी  जोशीको पालामा तनहुँ सँगै जोडिएको छिमेकी जिल्ला कास्की अर्थात् पोखरामा मणिपाल शिक्षण कलेज बनेको थियो। मणिपाल कलेजले  पोखरामा कलेज बनाउँदै गर्दा दमौलीमा २० बेडको अस्पताल बनाउनु पर्छ  भन्ने निर्णय जोशीद्वारा भएको थियो  तर जोशीले बनाएको अस्पतालमा उपचार गरेर फर्केकाहरू जोशीको पछि लाग्छन् भनेर त्यति बेलाका मेयर र रामचन्द्र 

आखिर हामी व्यक्तिगत र सामाजिक रूपमा सुस्वास्थ्य रहन चाहन्छौं । हामी सबै बिरामीभन्दा स्वस्थ, गरीबभन्दा धनी, कमजोरभन्दा बलियो, कैदभन्दा स्वतन्त्र हुन चाहन्छौं । दुःखीभन्दा सुखी, अभावभन्दा भरपूर, फोहोरभन्दा सफा, कुरूपभन्दा सुन्दर, अँध्यारोभन्दा उज्यालो हुन चाहन्छौं । कहीँ न कहीँ हाम्रा इच्छालाई पूर्ण गर्ने जिम्मेवारी सरकारको हुन्छ र त्यसलाई पूरा गर्ने/नगर्ने सरकारमा

सरकारले संघीय शासन प्रणाली अपनाएपछि पाँच वर्षको अन्तरालमा छिट्टै दोस्रो स्थानीय निर्वाचन गराउँदैछ । स्थानीय सरकारको पहिलो चार वर्षमा धेरै राजनीतिक उथलपुथल भयो । स्थानीय सरकार सफल भयो या असफलता भन्ने कुरा अझै चर्चाको विषय बनेको छ । अर्को वर्ष संसदीय निर्वाचनमा लैजाने चुनावी माहोलको पागलपनमा मुलुक बाँच्न थालेको छ ।

नेपाली कांग्रेसमा आबद्ध हुनुभएका महानुभावहरू साथै मेरो बुवा (गोविन्दराज जोशी)का साथीहरू, मैले आदरणीय मानेका काका ठूलोबाहरू, मेरा बुवा र हामी सम्पूर्ण परिवारले ५० औँ वर्षसम्म तपाईंसँग एउटै यात्रामा प्रजातन्त्रको लडाइँ लड्यौं । बुवाले जेलमा बस्दाको सबैभन्दा धेरै समय यहाँहरूसँग नै बिताउनुभयो। सबैभन्दा नजिकबाट सुखदु:खका कुरा पनि तपाईंहरूसँग नै साट्नुभयो होला ।